Connection between thyroid gland and obesity became more clear during last years.
More specifically, when isolated elevation of TSH (<10) presents in obese individuals, this change may be the consequence of obesity and not vice versa.
ფაქტია, რომ ჰიპოთირეოზის მკურნალობა მხოლოდ მცირედით ამცირებს წონას -კლება უმეტესად სხეულის მასის 10%-ზე ნაკლებია.
ეს იძლევა საფუძველს ვიფიქროთ, რომ სიმსუქნე ყოველთვის არ არის მეორადი წარმომავლობის და hormonal changes might be compensatory process in response to obesity.
The attention must be paid to other hormone levels besides TSH for differentiation. If the autoimmune markers are elevated, if the thyroid hormone levels are low and symptoms of hypothyroidism are presented it really points that thyroid dysfunction is the primary disorder.
Most individuals with obesity don't experience any structural or functional changes of thyroid gland.
In other cases these types of changes are observed: weight loss causes decreasing of TSH and FT3 and weight gain conversely elevates the levels of these hormones.
როცა სიმსუქნე არის გამომწვევი მიზეზი და არა შედეგი, ამ დროს თავისუფალი თიროქსინის (FT4) მაჩვენებელი ნორმალური ან ზედა ნორმასთან ახლოსაა.
ეს განასხვავებს მას ჭეშმარიტი სუბკლინიკური ჰიპოთირეოზისგან (ჰიპოთირეოზის ტიპი, როცა მომატებულია TSH, მაგრამ FT4 ფორმალური ნორმის საზღვრებში რჩება), რომელსაც უფრო ახასიათებს FT4-ის დაბალ ნორმასთან ახლოს მაჩვენებელი.
ჰიპოთირეოზის განვითარების მომატებული რისკის გარდა, სიმსუქნეს შეუძლია სხვა ტიპის ზიანიც მიაყენოს ფარისებრ ჯირკვალს.
კვლევების თანახმად, სიმსუქნე ასევე ზრდის აუტოიმუნური თირეოიდიტის განვითარების რისკებს.
ეს ეფექტი განსაკუთრებით გამოხატულია ბავშვებში და გამოვლინდება ფარისებრი ჯირკვლის საწინააღმდეგო ანტისხეულების (Anti-TPO, Anti-TG) მომატებით.
ცვლილებები შეიძლება დაფიქსირდეს ულტრასონოგრაფულ (ექოსკოპიურ) სურათზეც, რაც გამოიხატება დიფუზურად დაქვეითებული ექოგენობით და ჯირკვლის საერთო მოცულობის გაზრდით.
ხშირად ეს გამოვლინებები ემთხვევა იმ ნიშნებს, რაც დამახასიათებელია ჰაშიმოტოს თირეოიდიტისთვის.
ამიტომ, სიმსუქნის ფონზე აუტოიმუნური თირეოიდიტის დიაგნოზი არ უნდა დაისვას მხოლოდ ულტრასონოგრაფიის საფუძველზე, ანტისხეულების გამოკვლევის გარეშე, რათა არ მოხდეს დიაგნოსტიკური შეცდომა.
TSH-ის მატება იწვევს ფარისებრი ჯირკვლის უჯრედების აქტივაციას და მათი ზომების ზრდას, რის შედეგადაც იზრდება მთლიანად ჯირკვლის საერთო მოცულობა/ზომა.
ამავე მიზეზით მაღალია ჯირკვალში კვანძების, მათ შორის ავთვისებიანი სიმსივნეების განვითარების რისკები.
Treatment
Hyperthyrotropinemia due to obesity is transient and alleviates after weight loss.
ცხოვრების წესის მცირედი ცვლილებაც კი, რაც გამოიხატება ფიზიკური აქტივობის გაზრდით და კუნთოვანი მასის განვითარებით, თუნდაც არ მოხდეს სხეულის მასის ინდექსის ცვლილება, იწვევს TSH და FT4-ის დონის შემცირებას.
ნორმალიზებას ექვემდებარება ულტრაბგერითი ცვლილებებიც.
According to some recommendations this state doesn't need to be treated with the replacement therapy. But here me must also consider the risks related with high TSH including changes in gland structure which can lead to malignancy, particularly in case if weight loss won't be achieved.
Moreover, if the differential diagnosis mistakes and a "true" hypothyroidism coincides with obesity, it can even more increase the risks of cardiovascular disease and other metabolic abnormalities related with obesity.
Hypothyroidism also alters lipid metabolism and it promotes vascular damage in this regard too.
And the last thing is that hypothyroidism can become a reason of failure in events aimed at weight loss.
So while the assessment and treatment of hypothyroidism are both easy and safe, it's better for patients with obesity to assess and treat hypothyroidism routinely.
ამრიგად, ორივე შემთხვევაში ჰორმონული ბალანსის კორექცია უნდა მოხდეს სათანადო მკურნალობით.
თუმცა, პაციენტს უნდა მიეწოდოს ინფორმაცია, რომ ჰიპოთირეოზის პირველადი დარღვევის სახით არსებობის შემთხვევაშიც კი მისგან გამოწვეული მასის მატება არის ძირითადად მსუბუქი.
ამიტომ მას არ უნდა ჰქონდეს გადაჭარბებული მოლოდინი, რომ ჰიპოთირეოზის მკურნალობა იზოლირებულად სხვა ჩარევების გარეშე მნიშვნელოვან შედეგს გამოიღებს სიმსუქნის საწინააღმდეგოდ.
მით უმეტეს სასურველი შედეგი ვერ იქნება მიღწეული, როდესაც სიმსუქნეა პირველადი გამომწვევი და ფარისებრი ჯირკვლის დისფუნქცია მხოლოდ მისი შედეგია.
ავტორი: ელგა გიორგაძე (ექიმი ენდოკრინოლოგი)
